Nto scur'a sira trament'aspett'u sonnu c'addemura* i morti mei ni venanu davanti e nni dinnu cu ddurci parrara: nu' ti pensamu e tti volimu bbena 'e susu ncelu pregamu pe ttia, dormi, ad ogni jjornu nci abbasta a pena sua. E chjanu chjanu sinda vannu e u sonnu vena.